13.1.13

Ο λαϊκισμός όταν είναι "δικός μας" είναι καλό πράγμα;

To hatespeech? Το μίσος; Η βία; Ο αντικοινοβουλευτισμός; Η εχθροπάθεια; Η μη αναγνώριση κάθε βήματος προς τη σωστή κατεύθυνση γιατί την κάνει ο τάδε ή ο δείνα;

Δεν απαιτώ από κανέναν "να φάει κουτόχορτο" και να δεχτεί ας πούμε ότι η αύξηση της φορολόγησης που μόλις υπερψηφίστηκε είναι "μεταρρύθμιση", όπως θα ήθελε να μας πείσει η τρικομματική κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας" (τρομάρα τους).

Ούτε να πιστέψει κάποιος τα περί αναρχισμού του βουλευτή-διορισμένου-επί-Παυλόπουλου-στον-ΟΤΕ-Διαμαντόπουλου.

Όταν όμως οι προοδευτικοί της χώρας, αυτοί που μέχρι εχθές ανησυχούσαν για την γελοιότητα της στάσης της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, και εκλιπαρούσαν (κροκοδείλια) για την ανάγκη σοβαρής αντιπολίτευσης, δεν αναγνωρίζουν τα ψήγματα στροφής του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν είναι και εκείνοι μία από τα ίδια;

Μην γελιόμαστε εδώ, αν στήσεις κάτι στη λάθος βάση, το αποτέλεσμα θα είναι λάθος. Το απέδειξε και αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν νίκησε εκλογές με ρητορική που μπορούσε να συμπεριλάβει τον κάθε Ρέππα. Αυτό εκλέχθηκε, και αυτό υπουργοποιήθηκε "για να αλλάξει την Ελλάδα". 

Οι έχοντες την φιλοδοξία να χτίσουν το νέο, ας σκεφτούν σοβαρά τους όρους με τους οποίους θα πορευτούν. Πολιτική δεν είναι τα επιμέρους, αλλά το γενικό: ο λόγος και πως αυτός συγκροτείται προτού γίνει πράξη. Αν το χάσετε εκεί, ιδρυτικά, δεν θα το βρείτε στο δρόμο.

Δώστε συγχαρητήρια στην Αξιωματική Αντιπολίτευση που δεν θα πάει να πει κουλά στον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών, κι ας είναι και στον Τσίπρα. Θυμηθείτε ότι προέχει το καλό της χώρας, και ότι αυτό εξαρτάται και από το αν οι τρίτοι θεσμικά ισχυρότεροι της δημοκρατίας μας, θα φανούν σώφρονες. Προέχει του προοδευτικού σεχταρισμού αυτό.

Αν δεν είστε επίδοξοι Λαφαζάνηδες, στη θέση του Λαφαζάνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Translate