30.7.10

Σχετικά με την πτώση του Απάτσι


Θυμήθηκα την καταγγελία του ΠΑΣΟΚ πριν τις τελευταίες Ευρωεκλογές, ότι υπήρχαν 12 ελικόπτερα τύπου Apache AH-64D που σάπιζαν στην βάση των Μεγάρων.
Κάτι μου λέει ότι δυστυχώς, αυτό που έπεσε ήταν ένα από αυτά, αν όντως αυτά ήταν η παραλαβή του Φεβρουαρίου 2010.

Ακολουθεί το ιστορικό που μπόρεσα να μαζέψω google-άροντας, χωρίς να έχω καμία άλλη πηγή πληροφόρησης ή να είμαι ειδικός στο θέμα, οπότε τα παραθέτω με κάθε επιφύλαξη.

Η ΝΔ κατήγγειλε την παραγγελία με επερώτηση στις 18/12/2003: Ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός , ο οποίος στην περίπτωση της σύμβασης των δώδεκα επιθετικών ελικοπτέρων ΑΗ-64DHA Apache, στις 25 Νοεμβρίου 2002, προήδρευσε του ΚΥΣΕΑ το οποίο έκανε δεκτή, μεταξύ άλλων, την εισήγηση του υπουργού Εθνικής Aμυνας κ. Ι. Παπαντωνίου, για την απόκτηση των συγκεκριμένων ελικοπτέρων. Η σχετική σύμβαση υπογράφηκε στις 28 Αυγούστου 2003 και σύμφωνα τουλάχιστον με όσα ανακοινώθηκαν, το ύψος της σύμβασης, περιλαμβανομένου και του συστήματος αυτοπροστασίας HIDAS, έφτασε τα 675 εκατ. δολάρια, δηλαδή άνω των 56 εκατ. δολαρίων ανά ελικόπτερο ή 35 εκατομμύρια δολάρια «γυμνά» (σελίδα 7 της σύμβασης που υπέγραψε η ΓΓΟΣΑΕ με την εταιρεία Boeing). Τις τιμές αυτές τις χαρακτηρίσαμε - και είναι - "εξωπραγματικές", στην Ερώτηση που καταθέσαμε στη Βουλή, στις 15/12/2003, για τους εξής λόγους: (ακολουθεί οικονομική ανάλυση βάσει εξοπλισμού)



Το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλε προεκλογικά (Ευρωεκλογές) την μη παραλαβή τους επί 2ετία

(εστιάζω στο ακόλουθο):

1. Γνωρίζει ότι κατά τη διάρκεια της μέχρι τώρα διαδικασίας παραλαβής διαπιστώθηκαν σοβαρές διαβρώσεις (σκουριές) σε βασικά συγκροτήματα των ελικοπτέρων; Πώς προτίθεται να αντιμετωπίσει το μεγάλο αυτό ζήτημα; Γιατί συνεχίζεται η διαδικασία παραλαβής; Πόσο θα επηρεάσει το συγκεκριμένο πρόβλημα την ασφάλεια των πτήσεων των ελικοπτέρων και ποιος θα υπογράψει την παραλαβή μπροστά σε αυτό το πρόβλημα;


4. Αληθεύει ότι η μακρόχρονη παραμονή των ελικοπτέρων στο ύπαιθρο, χωρίς στοιχειώδη προστασία, δίπλα από τη θάλασσα, είχε σαν αποτέλεσμα να διαβρωθούν οι καλύπτρες των πιλοτηρίων σε τρόπο που τα ελικόπτερα να «μπάζουν» νερά στην καμπίνα χειρισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά συστήματα των ελικοπτέρων και την απόδοσή τους; Τι προτίθεται να κάνει επ' αυτού ο κ. Υπουργός Εθνικής Άμυνας, πέραν της επικοινωνιακής τελετής ένταξης;



Άλλα σχετικά:

Θερμά συλυπητήρια στις οικογένειες των δύο πιλότων.

20.7.10

Οι δικαιωμένοι της τρομοκρατίας



Είναι δείγμα βλακείας να αναλύεις πόσο “καθαρό πολιτικό λόγο” έχει ένας δολοφόνος ή η οργάνωση του, όπως και κάθε προσέγγιση του πόσο “άξιοι (ή μη) επαναστάτες” είναι.
Από την στιγμή που πάτησαν την σκανδάλη και πήραν ζωή είναι δολοφόνοι του ποινικού. Τέλος!

Είναι δείγμα βλακείας να δικαιώνεις τα πάντα όλα ενός θύματος, με τον ίδιο τρόπο που κατηγορούσες τα πάντα όλα τού εν ζωή. Ότι κι αν ήταν, τώρα δεν είναι πια. Τελείωσε.
Τους νεκρούς μας τους τιμούμε ανεξαιρέτως, δεν τους κρίνουμε για να δούμε αν δολοφονήθηκαν δικαίως.

Είκοσι σφαίρες, ένας νεκρός, μία χήρα και δύο ορφανά παιδιά.
Ο Ελληναράς του καφενείου σχολιάζει για την ανωνυμία των blogs, την επαναστατικότητα της ΣΕΧΤΑΣ, την καταλληλότητα του στόχου, κι ότι άλλο τον καίει τον καθένα.
Κόπρανα, επιπλέοντα στον ίδιο βόθρο διαγκωνίζονται για να φανούν. Το μόνο που μένει είναι η δυσωδία της βλακείας τους.

14.7.10

Γκολ η Πανάθα στο ‘89


Γιατί γελάει ο διπλανός;

Ή καλύτερα γκολ “τύπου ’89”.

Μετά την κωλοτούμπα Τσίπρα, την εκλογή (ή μετράει για διορισμός - απορία εκφράζω) του υιού Παυλόπολου στο Δ.Σ. της ΠΑΕ προεκλογικά και την διαχρονική στήριξη Κανέλλη, ήρθε τώρα να μπει Πρόεδρος της νέας ΠΑΟ-συλλογικότητας ο, τέως του ΣΥΝ, Κωνσταντόπουλος.

Γκολάρα ο Τζίγκερ στο ’89, α λα ’89.

Αντίο Πανάθα - αρκετά σε ανέχτηκα κι εσένα και τους φίλους σου.


Σχετικά:

10.7.10

Το τέλος του Μαυρογυαλούρου;


Το τέλος του “πελατειακού κράτους” και της πελατειακής πολιτικής σημαίνει και το τέλος μίας σειράς πολιτικών προσώπων που μπορούσαν να προσφέρουν μόνο υπό τις συνθήκες αυτού (διαδρομιστές, κουμπαριστές, τριτοξάδερδφιστές, κομιστές κ.α.).

Δεν ήταν απαραίτητα διεφθαρμένα άτομα, ούτε υπήρξε απαραίτητα προσωπικός πλουτισμός από τις πράξεις τους (μόνο εθνική χρεοκοπία). Έπραξαν σύμφωνα με την θέληση του λαού - αυτό τους ζητούσαν οι ψηφοφόροι τους και αυτούς “εκπροσωπούσαν”. Ήταν όμως, κατά κανόνα, άτομα ανήμπορα να παράξουν έργο και πολιτική.

Αν όντως η Ελλάδα αλλάζει, και ήρθε το τέλος των πελατειακών πολιτικών (διττό), περιμένω να δω την επόμενη φουρνιά πολιτικού προσωπικού - αυτούς που δεν θα υπόσχονται θέσεις στο δημόσιο για να εκλεγούν, αλλά θα μιλάνε πολιτικά και θα φέρουν αποτελέσματα.

Σε 2-3 μήνες που θα ανακοινωθούν οι υποψήφιοι των δημοτικών, θα δούμε και θα κρίνουμε ποιος έχει τα αντανακλαστικά και ποιος θα δώσει τροφή σε όσους μιλάνε για το τέλος του “πολιτικού συστήματος” (ούτε καν ξέρω τι θα πει αυτό, αλλά δεν είναι της παρούσης).

2.7.10

Διαύγεια, 150€ και προεκλογικές υποσχέσεις


Πριν τις ευρωεκλογές είχα μία συζήτηση/συνέντευξη με την σημερινή Υπουργό Παιδείας.

Οι πιο πεπειραμένοι στα social media έσπευσαν να με ρωτήσουν αν έχω κάποια επαγγελματική σχέση με την κ.Διαμαντοπούλου (δεν είχα - δεν έχω). Άλλοι το είδαν σαν προεκλογικό τρικ.

Εγώ το είδα σαν ένα ενδιαφέρον άνοιγμα μίας πολιτικού πρώτης γραμμής. Το κυριότερο ήταν να πάρω κάποιες απαντήσεις σε ότι αφορά θέματα διαφάνειας, δημοσίων δεδομένων, δικαιωμάτων και μεταρρύθμισης.
Στον βαθμό που αυτά θα ήταν κούφια λόγια, η Υπουργός με τις απαντήσεις της μου είχε δώσει το οπλοστάσιο για να κράζω για 2 χρόνια. Ποιος πήρε το ρίσκο λοιπόν; Μάλλον εκείνη.

#disclosure: η συνέντευξη κανονίστηκε με συνεργάτη της που γνώρισα τυχαία και σήμερα θεωρώ φίλο. Η ατζέντα της συνέντευξης στάλθηκε με email την προηγούμενη της συνάντησης και δεν υπήρξε καμία παρέμβαση ή παράκληση για αλλαγές ή προσθήκες.

Γιατί γράφω σήμερα αυτά που ενδεχομένως θα έπρεπε να είχα γράψει τότε;
Επειδή σήμερα βλέπω την συγκεκριμένη να έχει ξεκινήσει πολλά που ενδεχομένως δεν περίμενα τόσο νωρίς. Υπάρχει mailing list για δημοσιογράφους του διαδικτύου (που πολλές φορές πλησιάζει τα όρια του spam, αλλά υπάρχει!). Σε όποια θέματα έχουν προκύψει στο διαδίκτυο που παρακολουθώ έχουν δοθεί απαντήσεις. Ικανοποιητικές ή μη, δεν το κρίνω εδώ. Πάντως δεν μας αγνόησε όπως συνεχίζει να κάνει η πλειοψηφία των συναδέλφων της.

Η δε υλοποίηση Υπουργικού site (που ενδεχομένως να υποκαταστήσει ή αλλάξει την χρήση του mailing list - έχει RSS) με 150€ πρέπει να είναι Ευρωπαϊκή πρωτιά. Η καλύτερη συζήτηση επ αυτού μάλλον θα γίνει στο σημερινό ποστ του Παναγιώτη (screenshot παρακάτω). Επίσης πολύ καλό το ποστ της Μαριλού (που της κάθεται η Άννα στο στομάχι) :)


Ο άλλος λόγος που γράφω το σημερινό είναι το πρόγραμμα “Διαύγεια” (ήταν και αυτό μέρος της συνέντευξης).
Και αυτό το πρόγραμμα δέχτηκε πολλή κριτική (που ενδεχομένως να το βελτιώσει, στον βαθμό που είναι καλόπιστη και όχι ανούσιο κράξιμο), αλλά είναι ένα μεγάλο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Αυτή της συμμετοχικής δημοκρατίας και της διαφάνειας που όλοι ευαγγελιζόμαστε. Μακάρι να προχωρήσει γρήγορα, ούτως ώστε οι στο μέλλον να ασχολούνται περισσότερο με τις λειτουργίες της κοινωνίας της πληροφορίας και όχι με το ανεκπλήρωτο (μέχρι σήμερα) αίτημα για την δημοσιοποίηση/χαρακτήρα των Δημόσιων Δεδομένων - των Δικών μας Δεδομένων.

Αυτά για τώρα. Ελπίζω να συνεχίσουν με τέτοιες κινήσεις και ακόμα καλύτερες. Τα spreads δεν είναι πολιτική. Η μεταρρύθμιση είναι.

Μία τελευταία σημείωση: χαίρομαι όσο ποτέ, που μετέχω της συζήτησης που γίνεται στο διαδίκτυο. Επιμένω ότι είναι niche forum - με πραγματική πολιτική που δεν καθορίζεται αποκλειστικά από την επικαιρότητα ή την ατζέντα που θέτουν κίβδηλα ΜΜΕ. Έχουμε τα δικά μας αντανακλαστικά και δικούς μας όρους εμπιστοσύνης και σεβασμού. Πες με αισιόδοξο, αλλά νομίζω ότι κάτι ξεκινάει εδώ και μπορεί να μπολιάσει και την υπόλοιπη κοινωνία. Όσα κλικ κι αν εμφανίζουν τα διάφορα παραΜΜΕικά τρωκτικά.


edit
Παράδειγμα:

Translate