Ζητείται κυβέρνηση. Η πρώτη τετραετία πήγε στράφι. Αυτοδυναμία 165 βουλευτών, που δύσκολα θα ξαναδεί ο τόπος, λαϊκή βούληση για την τελική ευθεία διαρθρωτικών αλλαγών στον τόπο και μία οικονομία που έχει βγει από την προετοιμασία των Ολυμπιακών και σφύζει χρήματος και τεχνογνωσίας.
Ο “Αρχιερέας της Διαπλοκής” (που τελικά δεν ήτανε) είχε καταφέρει το ακατόρθωτο: είχε δημιουργήσει όρους και συνθήκες Ευρωπαϊκού κράτους στον φτωχό συγγενή της Ένωσης. Το καράβι που παρέλαβε ο κ.Καραμανλής ήταν φρεσκοβαμμένο, οι μηχανές συντηρημένες, η ρώτα χαραγμένη και οι επιβάτες απολάμβαναν την κρουαζιέρα. Το καράβι που θα παραδώσει είναι αγκυροβολημένο εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια και περιμένει κάποιος να πάρει τις απαραίτητες αποφάσεις, μπας και καταφέρει να φτάσει στην επισκευαστική ζώνη στο Πέραμα.
Φτάσαμε στο μη παρέκει και πλέον αναζητούμε καινούριο ‘καπετάνιο’. Ο προηγούμενος μας διάλυσε... Στο κατάστρωμα επικρατεί αναστάτωση. Ο απερχόμενος και το πλήρωμα του μιλάνε για κρυφό ρήγμα στο πλοίο που δεν είδαν όταν το παρέλαβαν και άλλα πολλά, μα όλα φαντάζουν δικαιολογίες. Και είναι φυσικό - φεύγουν και τους είναι δύσκολο. Ασυναρτησίες και ψέματα που δημιουργούν φασαρίες, μαχαιρώματα και ρίχνουν κι άλλο το ηθικό.
Θα είναι φθινόπωρο όταν θα έχει αναλάβει άλλος την γέφυρα του πλοίου. Κι εκεί θα πρέπει όλοι κατάκοποι να βάλουμε ένα χεράκι. Η δυσκολία δεν είναι στην δουλειά, ούτε από που να ξεκινήσουμε (θα μας τα πει ο καπετάνιος). Η δυσκολία είναι με τι ελπίδα και με τι σθένος θα πιάσουμε τις βούρτσες.
Βλέπεις, ένας καπετάνιος περνάει την διάθεση του σε ένα πλοίο. Και ετούτος ήτανε βαρύς, δύσθυμος, ‘αυστηρός’... όσο και αναποτελεσματικός.
Ζητείται πρωτίστως εμψυχωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου